Daar ben ik weer!

Hoi allemaal,

Hier weer even een weer een berichtje uit het (eindelijk) zonnige Barcelona. Eens even kijken waar ik was gebleven. Het is alweer een tijdje geleden dat ik heb geschreven.

Ik zal beginnen met vrijdag. Vrijdag was Annelotte jarig. 's Ochtends hebben we haar met toeters en bellen uit bed getrommeld. Ze heeft van ons een heel mooi paar neppe crocs gekregen, zodat ze er helemaal bij hoort op haar werk. Daar draagt namelijk iedereen deze uberstylische schoenen, die natuurlijk geweldig staan met het zustergewaad/pyjamapakje/werkuniform. 's Avonds zijn we lekker uiteten geweest en wezen stappen in de Opium, waar we gratis (geen 20 euro entree dankzij mijn mooie pasje van het hotel) en zonder in de rij te staan naar binnen mochten. Dat je 8 euro voor een biertje betaalde, mocht de pret niet drukken.

's Zaterdag lekker uitgebrakt, boodschapjes gedaan en een series gekeken. Zondagochtend werd ik om 10 uur verwacht bij het hotel samen met Stephanie. Eerst hebben we de manual doorgenomen die we al eerder hadden gekregen om thuis door te lezen. Daarna nam Lauren ons mee naar de personeelskantine. Het eten kan er mee door, maar daar is dan ook alles mee gezegd. Gelukkig heb ik dan een beetje compensatie voor alle keren dat ik mijn buikje wel helemaal rond eet aan tapas. Na het eten hebben we een toer door het hotel gedaan. We hebben alle mooie suites gezien, de gewone kamers en ook de appartementen. Het is haast niet te geloven dat sommige mensen 7000 euro betalen voor een nachtje in de 'Arts Suite', maar hij is wel hééél mooi. Daarna heeft Lauren ons nog wat uitgelegd over het systeem waarmee ze werken bij het hotel. Dit is net als bij Campi, Operam en dus snap ik het al een beetje.

Maandagochtend was ik lekker vrij en heb ik hardgelopen en een wasje gedraaid. Daarna moest ik weer stage lopen. Dit keer begonnen we met het echte werk. Toen ik aankwam was het een beetje chaos, omdat een groep te vroeg was gearriveerd. Er moesten was extra mensen gaan helpen. Ik heb de hele dag meegelopen met Izabelle, een heel aardig meisje. Ze heeft me laten zien hoe je iemand incheckt en nog wat extra andere dingen voor de avondshift. Soms duizelt het me nog een beetje allemaal, omdat er zo veel verschillende codes zijn voor de kamers en de arrangementen, maar voor een eerste dagje ging het prima.

Dinsdag mocht ik weer om 15.00 beginnen. We begonnen met de line-up (briefing). Maandag waren we daar niet aan toegekomen. Daarna was het eigenlijk een beetje hetzelfde als de vorige dag. De meeste incheck was al geweest en er waren veel groepen in het hotel die al eerder waren gearriveerd, dus het was een rustige middag. Ik was dan ook blij dat we op een gegeven moment werden gebeld door de club of we iemand konden missen. Ik mocht ze komen helpen! De club is een hele exclusieve lounge, waar gasten tegen betaling van ong. 200 euro per nacht, van kunnen gebruik maken. Er is buffet, dat 5 keer per dag wisselt en er is eigenlijk alles wat je je maar kunt bedenken. Het aantal gasten in de Club is altijd redelijk laag, waardoor ze een zeer persoonlijke service krijgen. Wayne, een Chinese trainee, die ik al ken van de oriëntatietraingen, loopt ook stage in de club en was heel erg blij met mijn hulp. Onze taak bestond eigenlijk vooral uit het schoonmaken van de tafels, het serveren van de gasten en het buffet bijvullen. Oja en dan vergeten ik het belangrijkste: zelf genieten van al dat lekkers! We mochten alles eten wat er over was van het vorige buffet, want dat werd allemaal anders weggegooid. Aardbeien gedipt in chocola, luxe garnalen cocktails, kaasjes, toetjes en ga zo maar door! Helaas was het op een gegeven moment tijd om weer terug te gaan naar de receptie om mijn dienst af te maken.

Woensdag was ik lekker vrij. We zijn gaan lunchen met wat andere trainees van het hotel. Daarna had ik afgesproken met Lisanne, een vriendinnetje van Ellemiek, die ook in Barcelona woont op dit moment. Ze heeft me meegenomen naar een typisch studenteneetcafeetje en het was erg gezellig. Het was erg druk in de stad in verband met het Fiesta Nacional de Catalunya. Dit is voor velen meer een treurdag, want het herinnert aan 11 september 1714 toen de Spaanse troepen een einde maakten aan de Catalaanse onafhankelijkheid. Catalonië wil tot op de dag van vandaag nog steeds onafhankelijk zijn. Deze dag wordt, hoe gek het ook klinkt, uitbundig gevierd. Alle winkels enzo zijn dicht en mensen gaan met vlaggen en shirtjes de straten op. Op een gegeven moment werd er een menselijke keten gevormd vanaf de Franse grens tot de grens met Valencia in het zuiden! Heel indrukwekkend en leuk om een keer te zien!

Dat was het weer voor vandaag! Hasta luego!

Xx Marjolein