Aangekomen!

Hoi allemaal! Na een beetje van de reis te zijn bijgekomen, is dan hier eindelijk mijn eerste verslagje.

Het begon allemaal op Schiphol. Jesper, mama en Annemiek waren gezellig mee om me uit te zwaaien. Ik had afgesproken met Iris en Lisa bij de gate. Nadat we de koffers hebben ingecheckt, zijn we even gaan koffie/theedrinken en toen was het toch echt tijd voor het afscheid. Een paar traantjes en duizend knuffels verder, hebben we elkaar meegesleept. De vlucht ging heel snel voorbij. Drie meiden kunnen makkelijk 2 uur volpraten zoals jullie je misschien wel kunnen voorstellen.
Op Barcelona aangekomen, hebben we snel een karretje geregeld voor onze koffers en zijn we naar de uitgang gelopen. Daar werden we al snel aangesproken door een meneer supertaxi. Hij vroeg of we een taxi nodig hadden en dat aanbod namen we maar snel aan. Ook aangezien hij een 'megabusje' zou hebben. (We hadden ons nog niet bedacht dat we natuurlijk niet in een normale taxi zouden passen! ;)) Meneer de supertaxi sprak ook Nederlands (WONDER) en had de vaart er lekker inzitten. Aangezien hij gids was, kon hij alle 'ins en outs' vertellen. Meneer werkte ook voor hotel Arts dus dat was al helemaal toevallig!
In Barcelona aangekomen, hebben we de sleutel opgehaald van ons appartement en de spullen gedropt. Ons tijdelijke appartementje is echt geweldig mooi en zit op een toplocatie! Jammer dat we hier al weer zo snel uit moeten. Veel tijd om het te bezichtigen hadden we niet, want om 2 uur stond er al een bezichtiging op de agenda.
We dachten dat we wel lopend naar dit appartement konden gaan, aangezien de straat vlakbij was. In Barcelona is een gemiddelde straat echter 100 km en nummertje 142 ligt dus drie bergen verder dan nummer 1.
Het appartement was heel schattig, maar niet echt wat we zochten. Na de bezichtiging zijn we een stukje gaan lopen. Gelijk maar even een simkaart geregeld (over mijn nummer later meer voor de liefhebbers). Toen naar mijn hotel gereisd met de metro. Hotel Arts is in het echt nog veeeeeeel groter dan op de foto. We werden vriendelijk ontvangen en doorgewezen naar de afdeling Personeelszaken. Daar was Gisele (manager HR) mijn contactpersoon van het hotel. Ze zei dat ze het heel leuk vond om te zien en dat het leek alsof we elkaar al kenden door al het mailcontact. Ze had mijn werkgeversverklaring klaarliggen en na 2 zoenen ( in mijn geval 3, was ik even vergeten! gelukkig kon ze er wel om lachen) stond ik weer buiten. Nog even over de boulevard gelopen en toen weer teruggekeerd naar huis.
Boodschapjes gehaald en eindelijk ff rustig zitten en bijkomen. We hebben ons eerste avondmaal gekookt en dat bestond uit soep, brood en tonijnsalade. Daarna nog lang zitten kletsen, dingen opzoeken en voorbereiden voor de dag daarna. De tijd vliegt hier echt voorbij en het was helaas 12 uur dat ik in bedje lag.
Normaal gesproken is dit natuurlijk niet zo erg, maar wel als je de volgende ochtend om 4.15 uur door je wekker wordt gewekt. Even snel douchen en in mijn eentje in de taxi naar Ralf. (Ralf zit ook bij mij op school en gaat ook stage lopen in Hotel Arts). We moesten allebei ons NIE (soort van verblijfsvergunning/bewijs/onzin/iets) regelen. Dit is een hels karwei zoals ik sommigen van jullie al heb verteld. Op school hadden we al gehoord dat je om 6 uur in de rij moest staan met al je documenten/kopiën/bewijzen etc. Dus eerst even snel met Ralf naar het hotel gegaan (om 6 uur 's ochtends) zodat Ralf nog iets kon printen. Gelukkig zijn de nachtportieren heel aardig en zaten we zo weer in de taxi. We kwamen aan bij het politiebureau waar het hele spektakel zou gaan plaatsvinden (dachten we).
Er was nergens een rij (wij blij!) en dus namen we plaats op een bankje. Lekker beetje kletsen, mensen kijken en een kopje koffie scoren. Gelukkig checkte we even bij de koffiebar hoe laat het politiebureau openging, want die bleek al jaren dicht te zijn! OEPS
Toen snel de taxi gepakt naar waar het dan waarschijnlijk wel zou zijn, weer 1,5 uur wachten totdat het zou opengaan. Eindelijk binnen, maar helaas hebben ze het hele NIe-spektakel sinds 19 juli omgegooid. Nu heb je een afspraak nodig. En die hadden wij niet. Heel fijn dat school je altijd zo goed voorlicht (not!), dus we stonden snel buiten. Wat nu? Eerste mogelijkheid was ergens halverwege september en we hebben onze documenten maandag al nodig, anders kunnen we niet beginnen met stage lopen. Dus dat was niet zo mooi.
Dus maar weer de taxi ingestapt naar het hotel voor wat goede raad van Gisele over what-to-do. Gisele zei dat we alsnog een afspraak moesten maken en dat we wel kunnen beginnen maandag. Als we de nie-afspraak hebben, communiceert zij dit met onze toekomstige afdelingshoofden zodat we dan vrij zijn. (Heb er al zon zin in.....)
Pfjoeee. Weer in de taxi naar Ralfs appartement waar Ralfs vader een heerlijk eitje voor ons heeft gebakken zodat we konden bijkomen van onze hele trip.
Toen mijn buikje weer vol zat, ben ik met de metro naar huis gegaan om weer in de taxi te stappen naar de volgende bezichtiging. Taxi's rijden er om de seconde langs en ik voel me net een celebrity als ik weer zo'n taxi aanhoud!
Vila Mari 67 it is! Na de bezichtiging hebben we al snel besloten dat dit huis het gaat worden. Veel keus hadden we niet meer voor die prijs en de tijd begon natuurlijk wel te dringen. Inmiddels hebben we alle benodigde papieren gemaild naar onze contactpersoon Ricardo gemaild en we gaan zo de voorlopige borg betalen en de laatste dingetjes door te nemen.
Ondertussen typ ik nu dit verslagje dat inmiddels al heel lang is geworden. Eindelijk even een beetje rust. De tijd vliegt hier zo snel voorbij en het is heel veel geregel. Gelukkig heb ik 3 hele lieve meiden om me heen (Annelotte is ook gisteravond gearriveerd) en kijk ik met veel plezier uit naar de heerlijke tijd die we gaan hebben in ons nieuwe stulpje!

Zo, voor vandaag is het genoeg geweest! Ricardo wacht op ons en daarna moet er (uiteraard) gedronken worden op ons huisje in het zonnetje. Vanochtend was er helaas een buitje, maar nu is het toch echt terrasweer. En je weet wat ze zeggen....

Na regen, komt WIJN!

Salud y hasta luego!

-xxx- Marjolein